2010-10-14

Nauka

Nasze życie ostatnie nieco przyspieszyło.
Gucio chodzi na różne zajęcia dodatkowe. No i - odpukać - nie choruje. Można planować różne spotkania i wyjścia, i one na prawdę dochodzą do skutku! Przez ostatnie dwa lata było to nie do pomyślenia. Plany mogliśmy mieć tylko w wakacje. I to też nieśmiało.
Poza tym synek nam bardzo wydoroślał i ma teraz dobry czas. Ku memu zdziwieniu pozwolił Heli wchodzić na swoje piętrowe łóżko (nauczyła się!). Wyznaczył jej terytorium po jednej stronie i znosi wizyty spokojnie.
Ma dużo lepsze stosunki z kolegami w przedszkolu. Wrósł w grupę, uwielbiają się i każdy dzień bez kolegów i koleżanek to dzień stracony:)
W ogóle tak polubił zabawę, że bawi się ciągle, czy sam czy z innymi.
Gada do siebie, coś mamrocze, coś przeżywa...
Zaczął kolejny etap nauki angielskiego. Tym razem poszliśmy na lekcję pokazową do szkoły Helen Doron i ... zachwyciliśmy się. Przy okazji zobaczyliśmy go na tle grupy. Przeraziłam się. Był jedynym skoncentrowanym, współpracującym, słuchającym pani chłopcem na sześciu w grupie.
Wiem, ze takie właśnie są dzieci z jego przedszkola - zdyscyplinowane. Ale jak to będzie potem w podstawówce? Jak można uczyć dzieci, które szaleją po sali?

A Lena? Dziś dotarło do mnie, że już za niecały miesiąc będzie miała 2 lata! Niewiarygodne. Nawet nie myślałam o prezencie i całej reszcie, bo zapomniałam, że to już tuż tuż....
Lena jest niezmiennie cudowna. I ciągle łapię się na tym, że jeśli są z nią jakieś problemy, to znaczy że ja coś robię nie tak. I że nie ją trzeba poprawić, ale mnie.
Ostatnio zaczęła miewać ciągłe wpadki siuśkowe... Byłam zła i sfrustrowana, aż dotarło do mnie, że nawet jeśli mamy mieć zasiusiane wszystkie meble to nie chce, żeby ona czuła się źle: winna, spięta...i przestałam zwracać na to uwagę. Za to nagradzam wszystkie udane operacje nocnikowe gromkimi brawami i zachwytami.
Poza tym czuję, że WIEM, kiedy ona chce siusiać i jeśli się na tym choć odrobinę skupię, mogę jej pomóc, przypomnieć, zaprowadzić ją do łazienki.
Czy działa?
Wczoraj z 5 wpadek. Nawet się nie skrzywiłam. Dziś żadnej.
Siusia wielokrotnie rzadziej.
Tak.
To działa.

Mam wrażenie, że wreszcie nauczyłam się mieć dwoje dzieci.

5 komentarzy:

cudzoziemka pisze...

UWIELBIAM!

Ola pisze...

A Gucio chodzi do jakiegoś specjalnego przedszkola? (To w kontekście zdyscyplinowania)

Pozdrawiam,
Ola

Basia pisze...

Gdyby wszystkie mamy miały tyle miłości i zrozumienia dla swoich dzieci co Ty, świat byłby piękny:)

Katarzyna Gałązka pisze...

Dzieki:) Basiu, zebyś mnie widziala jak trace cierpliwosc... ale fakt, sa i momenty dovbre:)

Ola - to w zasadzie taki klubik, ale fajna opiekunka, co najwazniejsze - kochajaca dzieci, ale nie pozwalajaca im wchodzic sobie na glowe, stary porzadek i duzo serca:)

Ola pisze...

Fajnie...Marzy mi się dobre przedszkole dla Łucji...

P.S. Zdjęcie profilowe śliczne:)